Antonides – Book 3 – Chapter 10

TIENDE HOOFT-STUK.

XVII. Namen en overwinningen des Verwinnaars

in ’t Olymp-Boek aangetekent. Dog dit is laat

begonnen. XVIII. Van hunne Overwinningen,

den Matricul met name ingelijft, leide men de

Olympife Tyd-rekeninge af. XIX. Den Overwin-

naars trotfe Beelden en Statuen geftigt in het O-

lymp-veld. Nero liet die breken, en veragtelyk

handelen, en zig een Praal-beeld oprigten. Een

maal Overwinnars kregen alleenlyk Borft-ftuk-

ken. Driemal Overwinnaars kregen Beelden

levens-groot. Zommige Overwinnaars rigteden

zig zelven zulke Beelden op. Ook deden het Ma-

gen en Vrienden. Ook wel geheele Steden en Sta-

ten. Waren wel eerft uit hout, naderhand uit

koper toegeftelt. Stonden in de geftalte der Over-

winnaars, zomtyds geheel naakt. Ook in de ge-

baarden, die geleken met den ftryd der Overwin-

naars. Ook uitgebeeldet hunne Paarden, Wage-

nen, en zwaar Wapen-tuig. Ook wel andere by-

voegzels. Verfcheidene Praal-Beelden voor Een

Overwinnaar. De Voet-ftut met eene Infchry-

vinge voorzien. Wat die al in had. Ook met

de Namen der Toeftellers en der Makers. Voor-

beelden van een en ander.

 

Boek – pag. 453

§. I.

Men mag XVII. by de eer-ftukken, met welke

de Olymp-verwinnaar praalde, ook voegen,

dat zyn naam en verwinninge ook in ’t O-

lymp-boek aangefchreven wierde. De eerfte,

die hier in zyne neerftigheid aanwende, was, naa ’t zeg-

gen van Paufanias, eenen EVANORIDAS. Dus fpreekt Derde Boek – Hfst. X. § I. 1

er dan gemelde Paufanias van: EVANORIDAS t’ ee-

niger tyd in der Jongens Worftel-perk Overwinnaar, als Hy

naderhand Hellanodyk wierd, heeft de namen der Overwin-

naars befchreven. Hoewel anderen by Plutarchus dit Derde Boek – Hfst. X. § I. 2

bedryf HIPPIAS den Eleër toeeigenen; gelyk deze

woorden van gemelden Schryver te kennen geven:

Dat is:

Zy zeggen, dat Hippias Eleër, edog laat, de Rolle der Olymp-

verwinnars opgemaakt hebbe, ’t welk op geen grond en

fteunt. Egter dunkt het ons, dat ’t een en ’t ander kan

waaragtig zyn, wyl de een op een ander wyze de eer-

fte kan geweeft hebben. Hoe ’t zy, ’t blyft waarheid,

dat dit werk laat ter hand genomen is, want EVA-

NORIDAS kan niet voor de vyftigfte Olymp-tyd ge-

leeft hebben, wyl Hy een HELLANODYK geweeft

is, daar tog gene HELLANODYKEN geweeft zyn

voor den gemelden tyd, gelyk Marsham zeer geleerde- Derde Boek – Hfst. X. § I. 3

lyk uit Paufanias aanmerkt. HIPPIAS (zoo ’t anders

deze zelfde is) heeft met SOCRATES gefproken,

vervolgens te dien tyde geleeft, welke eerft geviel on-

trent de vyf en tnegentigfte tyd des Olymp-fpels, zoo

als die van CORAEBUS afgeteld word. Plato maakt Derde Boek – Hfst. X. § I. 4

gewag van dezen HIPPIAS, als Hy van Hem getuigt,

dat Hy zeide, dat gewoonlyk naa de Olymp-feeften verreis-

de, en daar by den tempel een jegelyk vrager verklaarde ‘t

Derde Boek – Hfst. X. § I. 1 – Paufanias lib. 6.

Derde Boek – Hfst. X. § I. 2 – Plutarchus in Numa.

Derde Boek – Hfst. X. § I. 3 – Marsham. in Chronic. Temp. p. 486.

Derde Boek – Hfst. X. § I. 4 – Plato in Hippia. five de Mendacio.

Boek – pag. 454

gene Hy begeerde te weten. Waar uit blykt, dat deze

HIPPIAS een groote fnoeshaan geweeft zy, ja Leuge-

naar.

§. II.

Maar ’t vergroote XVIII. de eere van aldaar met name,

ook van ’t Vaderland, overwinnings-wyze e. f. v. in den

Matricul ingelyft te worden, zoo wanneer met ’er tyd

van daar de berugte Olympife tyd-rekeninge is afgeleidet

geworden, ten opzigte van welke men zeide: dit of dat

is gefchied op die of die, of zoo menigfte Olymp-tyd, met

’er doorgaans by te voegen, doe die of die (de name noe-

mende) overwon. En heeft deze tyd-baak in de donke-

re eeuwen tot een merkelyk ligt verfterkt ontrent de

Griexe hiftorien of gefchiedeniffen en aloudheden: want

die tyd-rekeninge leidet ten minften tot PISISTRA-

TUS, die de Atheenfe vryheid verkragtede, zedert

welke de tyd-baak vry hoger boven water ftaat, en zig

klaarder te zien geeft. De geleerde Marsham handelt Derde Boek – Hfst. X. § II. 1

uitvoeriglyk, wanneer de tyd-rekeninge door Olymp-

tyden is begonnen, en van wie die Almanachen, dat

ik zoo fpreke, in order geftelt zyn. Edog wyl by een

ander gelegenheid in ’t eerfte Boek daar van breder ge-

handelt is, zoo willen wy derwaarts den Lezer hebben

gewezen, of tot Marsham zelve.

§. III.

Wy gaan dan voort ter befchouwinge van wat an-

ders.

§. IV.

De eere, of liever eere-ftapel, ontfing ten XIX. nog

eenen nieuwen aanwas, zoo wanneer voor den Over-

winnaars trotze beelden en pragtige ftatuen geftigt en opge-

rigt wierden in ’t zoo zeer beroemde Olymp-veld. Hier

van hebben wy een klaar vertoog by Plinius, zeggen- Derde Boek – Hfst. X. § IV. 1

de: effigies hominum non folebant exprimi, nifi aliqio illu-

Derde Boek – Hfst. X. § II. 1 – Marsham. loc. cit.

Derde Boek – Hfst. X. § IV. 1 – Plinius Nat. Hift. lib. 34. cap. 4.

Boek – pag. 455

ftri caufa perpetuitatem merentium, primo facrorum certa-

minum viɛtoria, maximeque Olympiae: ubi omnium, qui

viciffent, ftatuas dicari mos erat: Eorum verò qui ter ibi

faperaviffent, ex membris ipforum fimilitudine expreffa, quas

iconicas vocant. Dat is : der menfchen beelteniffen plegen

niet uitgedrukt te worden, ’t en zy der zoodanige, die ons

een doorlugtige oorzake de geduirzaamheid verdienden: ten

eerften ter zake van overwinninge in de heilige fpeelen, zon-

derling die van ’t Olymp-veld, alwaar ’t de gewoonte was,

dat hun allen die verwonnen hadden praal-beelden gewydet

wierden; edog, die aldaar driemaal de overwinninge be-

haalt hadden, met de gelykformige uitbeeldinge van hunner

leden, welke zy iconifche noemen. Ook word dit beve-

ftigt van Paufanias met een menigte voorbeelden van Derde Boek – Hfst. X. § IV. 2

beelteniffen den Overwinnaars ter eeren in ’t Olymp-

veld opgeregt: als mede, dat NERO aldaar der Over-

winnaars praal-beelden vond, en die, om derzelver

luifter uit te doven en de zyne te verheffen, deed ver-

breken, met haken trekken, en in de vuilnis-plaatze

werpen, gelyk Suetonius verhaalt, en Dio Chryfofto- Derde Boek – Hfst. X. § IV. 3

mus, die zegt, dat Hy alle de oude praal-beelden by- Derde Boek – Hfst. X. § IV. 4

naa door gantfch Grieken-land, uitgezondert Rhodus,

verdelgt hebbe, latende de zyne oprigten in Cither-

fpeelers gewaad (om APOLLO te gelyken) hoedanige

penningen Hy ook heeft doen munten, naa ’t zeggen

van Faber. Derde Boek – Hfst. X. § IV. 5

§. V.

Als Plinius ter gemelder plaatze zegt, dat aan allen

die overwonnen hadden te Olympia STATUAS praal-

beelden, edog den driemaal Overwinnaars zoodanige, die

men Iconife noemt, opgeregtet wierden, zoo geeft Hy

te kennen, dat voor de eenmaal-verwinnaars toegeftelt

zyn flegts borft-ftukken, of zuil-ftukken (als een omge-

keerde Pyramide naa boven breder wordende) wiens bo-

 

Derde Boek – Hfst. X. § IV. 2 – Paufanias lib. 6.

Derde Boek – Hfst. X. § IV. 3 – Suetonius in Nerone cap. 24.

Derde Boek – Hfst. X. § IV. 4 – D. Chryfoft. in Rhodiac.

Derde Boek – Hfst. X. § IV. 5 – P. Faber Agon. lib. 2. cap. 20.

Boek – pag. 456

venfte en hooft zonderling den Overwinnaar afbeelde-

de.

§. VI.

Edog dat voor den driemaal-Overwin-

naars de eere te grooter was, om dat denzelven beelden

toegewydet wierden met eene gelykformige vertoninge der

leden, welke men Iconifche noemde, dat is, beelden met volle

leden, edog die niet grooter wezen moeften dan de per-

zonen, dien zy toegeeigent wierden, maar net over-

eenkomftig en evenmatig met dezelfde, waar vandaan

ze ook wierden evenmatige beelden ge-

naamt by Plato en anderen. Het was den HELLA- Derde Boek – Hfst. X. § VI. 1

NODIKEN aanbvolen zorg te dragen, dat dit vlytig

in agt genomen wierd: zoo ’t anders gefchiede, deden

zy dezelve nederwerpen, t. w. om die rede zonderling,

dat ze der Goden geftalte (die de Grieken en Romei-

nen van grooter gedaante hielden) niet dragen zouden,

niet tegenftaande zy anders de Overrwinnaars als God-

gelyke aanzagen en eerden. Mern zie hier ’t gene Fa- Derde Boek – Hfst. X. § VI. 2

ber aangeteikent heeft uit Lucianus en diergelyke. Men

zie ook Pafchalius. Derde Boek – Hfst. X. § VI. 3

§. VII.

Die deze beelden den Overwinnaars ter lof-gedagteniffe

toeeigenden, waren of de Overwinnaars zelfs, of hun-

ne Magen en Vrienden, of geheele Steden en Staten.

Aangaande het eerfte, CLEOSTHENES word van

Paufanias gezegt zyn beeld geftelt te hebben, hoewel Derde Boek – Hfst. X. § VII. 1

de beelteniffe van hem zelfs niet alleen, maar ook van

zyn wagen, peerden, e. f. v. gelyk wy elders zeggen.

De eigen oprigtinge en toewydinge wees ook het veers-

ke by de wagen toegevoegt aan, lopende op deze Neer-

landze betekeniffe uit:

Cleofthenes van Epidamnus ging my ftellen

Als hy te paarde won, en ftreek voor zyn gezellen

De Olymp-palm weg.

Derde Boek – Hfst. X. § VI. 1 – Plato in Phaedro.

Derde Boek – Hfst. X. § VI. 2 – P. Faber Agon. lib. 2. cap. 20.

Derde Boek – Hfst. X. § VI. 3 – Pafchalius lib. 6. cap. 8.

Derde Boek – Hfst. X. § VII. 1 – Paufanias lib. 6.

Boek – pag. 457

Edog wagens-beelden, drie-voeten, en andere gaven

en gefchenken, ter dank en eere van JUPITER O-

LYMPIUS, dien zy agteden dat hun de overwinninge

had laten toekomen, hebben veele Overwinnars in’t

Olymp-veld toegeeigent. Wy fpreken nu van de praal-

beelden; die teffens ook wel ter eeren van dien vermein-

den God, en teffens ter eeren van den Overwinnaar

gewydet wierden. Paufanias zeggende; maar wyl Eu-

botas Cyrener, als Hem Ammons Orakel voorzegt hadde,

dat hy in de Ren-loop de overwinninge verkrygen zoude,

heeft Hy voor af verzorgt de verveerdinge van zyn praal-

beeld, en heeft ’t zelve op den eigen dag, toen Hy den palm

ftreek, toegeeigent: zoo blykt wederom genoegzaam,

dat de Overwinnaars zelfs wel Oprigters van hunne ee-

re-beelden waren. Of die fterke MILO ook zelfs ’t

zyne toegeftelt hadde, weten wy zoo wel niet, als wel,

dat Hy ’t zelve op zyne fchouderen binnen ATLIS

gedragen hadde: ’t welke niet minder konde, dan je-

der doen verwonderen en in verbaaftheid wegruk-

ken.

Wat het tweede aanbelangt, Paufanias gewaagt, dat

de Zonen van HIERON Hem twee beelden, een te voet

en een te paard, in ’t Olympveld toegeeigent hebben. En

op een ander plaats van een gelyk-namige HIERON

fprekende, getuigt Hy dat terwyl zyn Volk Hem twee

publyke beelden, zyne Zoons Hem eene toegeftelt hebben.

Maar wat het derde betreft, ook daar van vinden wy

by Paufanias heel veel getuigeniffen. Hoort eenige.

De Acheers, zegt Hy, hebben Oebotas beeld volgens God-

fpraak van den Delphizen Apollo opgerigt. En elders: A-

reus, in de gedaante van eenen die op ’t peerd ftygt, hebben

de Eleërs, Aratus de Corinthiërs gewydet. Daar naa: de

Pellenefers hebben Agathinus opgerigt. De Athenienfer

Republyk heeft geftelt Ariftophon, Lycius Zoon, een Pan-

Boek – pag. 458

cratiaft. En daar naa: de Etholifche natie heeft den Eleër

Olidas toegeeigent. En nog daar naa: De Erythreërs uit

Ionien hebben Epitherfes Metridoors Zoon tweemaal te O-

lympia en even zoo veel maal in de Pythife, Ifthmife en

Nemeefe, van ’t Vuift-gevegt Verwinnaar verklaart, in-

gewydet. Maar de Syracufaners hebben Hiëron twee beel-

den openbaarlyk …… opgeregt. Meer dierglyke verha-

len zyn by Hem te vinden.

§. VIII.

Deze beelden nu, daar ontrent mag men voorts aan-

merken, dat ze by ouds uit hout, dog naderhand meeft

uit koper toegeftelt zyn geworden. ’t Welk dezelfde

Faber aanwyft met deze woorden: Primos omnium Cre- Derde Boek – Hfst. X. § VIII. 1

tenfes & c. Dat is: dat de Cretenfen allereerft den Olymp-

verwinnaars praal-beelden hebben opgerigtet voor Praxidamas

Egineter, Verwinnaar van de Vuiftvegters, uit Cypreffen-

hout, ontrent de 59. Olymp-tyd, en voor Rexibius Opun-

tiër Verwinnaar van de Pancratiaften, op de 61. Olymp-

tyd, eene uit Vygebomen-hout — Van de kopere

beelteniffe voor dien beroemden Worftelaar Milo in ’t Olymp-

veld heb ik elders gezegt, dat de Philoftratus in Apollonius

handelt: daar Ariftides ook andere van andere Overwin-

naars byvoegt.

§. IX.

Gelyk nu de praal-beelden opgerigtet wierden ter

plaatze zonderling, alwaar de overwinninge gefchied was,

zoo vertoonden ze ook de geftaalte en gebaarden der O-

overwinnaars. Ten opzigte van ’t eerfte moet men we-

ten, dat zy naakt ftonden, behalven het dekzel voor

de fchaamte, zoo lang de Overwinnaars zoo wel als de

ander Strydfpeelers met zulken dekzel voorzien wierden.

Edog na de viertiende Olymp-tyd (by geval daar

elders van gefproken is) de Strydfpeelers geheel naakt

zynde, ftonden ook derzelver beelden zonder eenig dek-

Derde Boek – Hfst. X. § VIII. 1 – Faber loc.cit.

Boek – pag. 459

zel. Ten opzigt van het tweede: de beelden ftonden in

die gebaarden, die geleken met de ftryd der Overwin-

naars. Der Vuyft-vegters by voorbeeld als Vuyft-vegters,

der Worftelaars als Wortfelaars, zoo ook der Lopers als

Lopers. Dus had MYRON het kopere beeld van den

Loper LADA zoo konftryk gemaakt, dat het fcheen

naa de prys te rennen. Hier van getuigt dit gedigt van

PHILIPPUS, by Faber aangetekent, aldus luidende: Derde Boek – Hfst. X. § IX. 1

Dat is:

Zoo als gy Lada fnel als een gedagte fpoedt,

En zet op ’t opper zog nauw nagel van uw voet:

Zoodanig heeft ’er Myron eenen gaan afmalen

In koper, lichaams groote: hy fchynt de krans te halen

Van pyn-booms loof: hy is vol hoop, en van de lip

Schynt of een zugt om hoog geperft by na ontglipt.

’t Beeld danft als naa de kroon, nauw kan de ftut het houwen.

O konft-werk, fneller dan de wind, in ’t aan te fchouwen.

Dezelfde Faber verhaalt ook, dat het praal-beeld van

den Ifthmifen Overwinnaar in ’t Vuift-gevegt, Pancratium

en Worfteling, CLITOMACHUS hem vertoont heb-

be in geftalte, zoo Hy ftreed en overwon: gelyk in die

geftalte, t. w. zoo als Hy won, het praalbeeld den Wor-

ftelaar LYRON ook vertoonde. Het eene bewyft Hy

uit ALCAEUS, en het ander uit eenen TROILUS

Letter-fchifter.

Derde Boek – Hfst. X. § IX. 1 – Faber loc. cit.

Boek – pag. 460

§. X.

Niet flegts alleen wierden van de Perzonen der Over-

winnaars Praal-beelden opgeregt: nemaar naa dat in ge-

bruik gekomen was met paard, wagenen en ’t zware

wapen-tuig te rennen, zoo wierden dezelve menigmaal

mede uitgebeeldet en ten toon geftelt, gelyk ook wel

andere dingen. En om van jeder dezer dingen maar

jets te zeggen, Paufanias verhaalt, dat de Merrie van

PHIDOLA haar Meefter al in ’t begin afgeworpen Derde Boek – Hfst. X. § X. 1

hebbende, en egter den loop voortzettende, zig, als

verzekert van de overwinninge, en de prys eifchende,

voor de Bewinds-Mannen hebbe geftelt, die daar op

PHIDOLA Overwinnaar groeteden, en zyn peerd een

beelteniffe toeftemden. Hoedanige eere ook JULIUS Derde Boek – Hfst. X. § X. 2

CAESAR zyn heldhaftig en zonderling peerd (om dat het

gezegt wordt bynaa menfche voeten en hoeven met ge-

fpletene teenen gehad te hebben) aandeed, als Hy des-

zelfs gelyke voor den Tempel van Teelfter JUNO ftelde.

Edog om in ’t Olymp-veld te blyven, Paufanias doet Derde Boek – Hfst. X. § X. 3

van peerd of peerden-verbeelding breder verhaal, zoo wan-

neer Hy van ’t fpring-peerd, met welke CROCON de

zege ftreek, en diergelyke, gewag maakt, als ook dat

CLEOSTHENES Epidamniër, Verwinnaar op de zes

en zeftigtfte Olymp-tyd niet alleen van hem zelven,

nemaar ook van zyne peerden PHOENIX en CHO-

RAX, en derzelver zyd-peerden CNACIAS en SAMUS,

en ook van zyn Wagen-menner, beelden heeft doen op-

rigten. Des wagens vertooninge fchryft Hy aan GELON

zoo wel als een praal-beeld van zyn eigen perzoon toe.

En wat de wapenen aanbelangt, van DEMARATUS

Hereënfer zegt Hy, dat op de vyf en zeftigtfte en op de

volgende tyd in ’t Strijd-fpel van de zware wapenruftinge

overwonnen hebbende, een praal-beeld hebbe berkregen,

’t welke naa de wyze der Romeinen een fchild voor zig

Derde Boek – Hfst. X. § X. 1 – Paufanias lib. 6.

Derde Boek – Hfst. X. § X. 2 – Suetonius in Jul. Caef. cap. 61.

Derde Boek – Hfst. X. § X. 3 – Paufanias loc. cit.

Boek – pag. 461

hield, zynde ’t hoofd met een helm, de beenen met

krygs-leerzen gewapent. En naa zyn zeggen hadde PO-

LYCLES, POLYCALCHUS toegenaamt, een beeld,

’t welk een kransje in de regterhand hield, en daar by

twee jongetjes, waar van ’t eene een fchyf hield, en ‘t

ander naa ’t kransje taftede. En dat by de Wichelaar

THRASYBULUS afbeeldzel een kat wierde gezien,

die op zyn regter fchouder kroop, en niet verre van

hem een opgefneden hond, wiens lever bloot lag. ’t Ge-

ne dezelfde Paufanias aanmerkt als een teken van zyn

wichel-ampt, en dat Hy vinder was van daar ook den

hond te gebruiken, ’t welke tot nog toe niemant gedaan

hadde. Want als van ouds tot gemelde wichelkonft

bokken, lammeren, kalveren geoffert en befchouwt

waren, hadden die van Cyprus wel het zwyn ’er byge-

voegt, maar vergeten aan den onreinen hond te denken.

Die eere was dan voor onzen THRASYBULUS.

§. XI.

Niet flegts een eenig praal-beeld wierd den Overwinnaar

opgerigt, nemaar naa gelegenheid van verfcheidene o-

verwinningen verfcheidene, t. w. van den Perzoon in op-

zigt van de Wed-loop, ’t Vuift-gevegt, e. f. v. maar ten

opzigte van de Peerde-ren en Wagen-jagt e. f. v. ’t Zy

alleen, of by de perzoon gevoegt, op de perzoon, of

de gene die in zyn naam gement en gejaagt hadde, daar

boven opgeftelt, t. w. in zyn beelteniffe. Wy zullen

van dit flag maar een voorbeeld uit Paufanias noemen: Derde Boek – Hfst. X. § XI. 1

de praalbeelden van Hiëron, ’t eene te voet, en ’t ander te

peerde, hebben Hiërons Zonen zelfs in ’t Olymp-veld toege-

eigent.

§. XII.

De pylaar of voet-ftut der praal-beelden wierde ver-

zien met eene infchryvinge. Dit is openbaar uit ’t gene

Paufanias over al te kennen geeft, en waar op Hy door-

Derde Boek – Hfst. X. § XI. 1 – Paufanias ibid.

Boek – pag. 462

gaans in de befchryvinge der Olymp-zaken zig gronder:

en blykt in ’t byzonder, als Hy van EUTELIDES

praal-beeld dus fpreekt: EUTELIDES beeld is zeer oud,

en de letteren, den voet-ftut ingefneden, zyn door ouderdom

bynaa uitgefleten. De infchryvinge dede verhaal van des

Overwinnaars naam, vaderland, daden, ook van wie hy

gekroont was. Dat de naam des perzoons en zyns vader-

lands ’er op geërft waar, blykt wederom zoo helder als

de dag uit het geheele regifter ’t welk Paufanias opgeeft

van der Overwinnaren beelden. Want of fchoon de na-

men uit de Olymp-lyft, van EUAGORAS begonnen,

bekent waren, zoo moeft het evenwel uit de infchry-

vinge der beelden zelve den naakomelingen blyken, dat

dit en dat beeld van die en die, en niet van een ander,

waren. En wat het Vaderland aangaat, zulx blykt uit

dezelfde rede, en daar uit, dat Hy van ERGOTENES

zegt; Hy was geen Himereër, gelyk het infchrift zegt.

Aangaande de daden niet alleen die van de eene of ander

fpel-overwinninge, nemaar ook uitheemfche (dat ik zoo

fpreek) dat die wierden op den voet-ftut gegraveert, toont

Paufanias zeer naakt in ’t voorbeeld van POLYDA-

MAS. Hy had in ’t Olymp-gebergte een zeer wreede

leeuw, in naavolginge van HERCULES, verfcheurt:

Hy had een fterke ftier by de agtervoeten gegrepen, en

zoo vaft gehouden, dat hy nauwelyx, en niet dan met

agterlatinge van zyne klauwen konde ontkomen: ook

had Hy van agteren een wagen zoo vaft en fterk te

rugge gehouden, dat de peerden, fchoon van den Voer-

man gefweept, die niet konden, voorwaarts trekken:

Hy had aan ’t Perfifche Hof van ’s Konings bende uit de

genen, die men ontfterflyke noemt, drie ter neder gevelt.

En hier toe zegt Paufanias: die daden, welke ik gemel- Derde Boek – Hfst. X. § XI. 2

det heb, worden ten deele uit de voet-ftut des beelds gezien,

edog ten deele uit het getuigende infchrift vernomen. En

Derde Boek – Hfst. X. § XI. 2 – Paufanias ibid.

Boek – pag. 463

Dat ’er ook by gegraveert wierde, van wien de Over-

winnaar gekroont was, t. w. an de Eleërs, of van de

Pifaners (wyl tuffchen deze twee volken nopens dit ftuk

een groote yver-zugt plaats genomen had) is ook uit

verfcheidene voorbeelden van Paufanias blykbaar, als in

’t byzonder uit ’t gene Hy van den Overwinnaar MOL-

PION verhaalt, van denzelven zeggende, dat aan Hem

een van die twee praal-beelden, die Chilon volgen, opge-

regt zy, en dat de infchryvinge getuigde, dat Hy de kroone

van de Eleërs ontfangen hadde.

§. XIII.

Hier moeten wy nog bydoen, dat ’er op den ftut,

of zuil nog al meer gegraveert was, t.w. ook de naam

of namen van de genen, die de praal-beelden toegeftelt en

toegeeigent hadden. Zoo zegt dezelfde, de infchrijvinge

te getuigen, dat Gelon Dinomenes Zoon Gelous toegeeigent

hebbe. Ik zwyg van anderen.

§. XIV.

Ook is hier by te voegen, dat ook den voet-ftut in-

gefchreven waren de namen van der beelden Makers, als

welke daar door ge-eert wierden van zulke trotze eeren-

beelden te hebben gefatfoeneert, en wyl ze doorgaans van

de grootfte Kunft-Bazen waren, teffens ’t Beeld en den

Overwinnaar eere byzetteden, als van zulke en zulke

groote Meefters gemaakt. Paufanias geeft ons ook hier Derde Boek – Hfst. X. § XIV. 1

een groot regifter van. Hy fpreekt van Beeldmaker A-

LYPUS Leerling van Naucydes, LYCIPPUS, CLE-

ON Cicyonier, MYRON Athener, (die het beeld van

LADA zoo konftig toegeftelt hadde, waar van boven

§. 9.), POLYCLETUS, EUTYCHIDES Cicyonier,

Leucippus Leerling DEDALUS Cicyonier, ASTERION

Zoon van Efchylus, PATROCLES Zoon en Leerling van

Daedalus, DEMOCRITUS Cicyonier, CANTHA-

RUS Cicyonier, Zoon van Alexides en Leerling van Euty-

Derde Boek – Hfst. X. § XIV. 1 – Paufanias ibid.

Boek – pag. 464

chides, NICODAMUS, PANTIAS, OLYMPUS,

PYRILAMPES, PYTHAGORAS Rheginer, SILA-

NION Athener, MICON, NAUCIDES, CALLI-

CLES Magarenfer, PHRADMON Argiver, EUTE-

LIDES en CHRYSOTHEMIS Argivers, HIPPIAS,

en van veele anderen meer, hier niet alle te noemen.